1. 1
५५६) पंदने आ ण कवडसे - २५
कं फट झोन
जर तु हाला गती करायची असेल / येय गाठायचे असेल, तर तु हाला तुम या कं फट झोन मधून बाहेर यावेच
लागेल कं वा तुमचा कं फट झोन मोठा करावा लागेल. तरच हे श य होईल. बघा वचार क न.
समाज
समाजात सव कारचे लोक असतात. जे हा वाईट माणसांचे माण मयादेबाहेर वाढते ते हा अराजक स श
प रि थती नमाण होते.
एकवा यता
चांगला माणूस हो यासाठ आप या बोल यात, वाग यात आ ण मनात एकवा यता असणे आव यक आहे.
कम आ ण न शब
माणसाने न शबावर फार अवलंबून राहू नये, अ या मताचा मी आहे. कम चांगले असेल तर न शबाला साथ यावीच
लागते असा माझा अनुभव आहे.
वभाव धम
कु छ तो लोग कहगे, लोगोका काम है कहेना.
मान
मान मळ यासाठ , मान दे याची सु ा सवय करायला हवी.
सौ दय
येक गो ट ला expiry डेट असते. त ण वय सु ा याला अपवाद नाह .
सौ दय हणजे काय आ ण कशाला हणतात हे या दवशी कळेल तो सु दन.
सहकार े
वना सहकार नाह उ दार हे सहकार े ाचे ीदवा य आहे.
परंतु कोण याह सहकार सोसायट म ये ' सहकार ' शोधावा का लागतो?
2. 2
मरण
वनोदाने बोलायचे तर आयु यात दोन गो ट न क आहेत, या हणजे मरण आ ण कर. (Taxation).
आपले आयु य हणजे ज म आ ण म यू या मधील वास आहे. या दो ह गो ट आप या हातात नाह त.
Pascal त ववे ता) हणतो क मृ यू न क आहे, फ त वेळ अ नि चत आहे.
मग मृ यूब ल काळजी कर यात काय अथ आहे?
बॉडी
कोण याह माणसाचे एकदा ाण गेले क याची सव ओळख एक णात पुसल जाते. याला बॉडी हणून संबोधले
जाते. बॉडी खरेतर इंि लश श द आहे. पण ेत हा श द फार कमी वेळा बोलला जातो. शकलेला - न शकलेला
याला बॉडी हणूनच ओळखतात. वत:ची ओळख नमाण कर यासाठ व ती ओळख जगाने मान यासाठ तो
माणूस आयु यभर जीवाचा आटा पटा करत असतो. परंतु एक णात सव संपते. याचा देह न ट हो याआधी याची
बॉडी झालेल असते.
सुखाची कं मत
येक जण सुखा या शोधात असतो. पण खरे सुख हणजे आहे? कोठे मळेल? कधी मळेल? यासाठ काय करावे
लागेल? यातील एकह नाचे समपक उ तर आप यापाशी नसते. आपण सुखाकडे एकाच बाजूने बघून बघतो.
सुखाची दुसर बाजू आप याला वचारातच यायची नसते.
सुख आ ण दु:ख
सुख आ ण दु:ख या एकाच ना या या दोन बाजू आहेत. ना याची कड हणजे आपले नशीब. सुख आ ण दु:ख
एकमेकांशी पाठ शवणीचा खेळ खेळत असतात. या जगात काह च चरकाल न (पमनंट) नसते.
कं मत
जगात फु कट काह च मळत नाह . ज माबरोबर नाती मा फु कट मळतात आ ण श यतो नभवावी
लागतात. येक गो ट ची कं मत चुकवावी लागते - कधी पैशा या पात तर कधी इतर गो ट ंनी.
सुख
भौ तक सुखाची साधने आप या मनाला सुख देतात, पण ते सुख चरंतन नसते. या सुखाची कं मत आपण पैशात
मोजलेल च असते. पण याचे इतरह काह प रणाम आप या लगेच ल ात येत नाह त. येक सुखात एक दु:ख
दडलेले असते. सुखाबरोबर ते फु कट मळते. नको हणून चालत नाह , यावेच लागते.
3. 3
आपल गरज
सुख मागून मळत नाह व दुःख न मागता सु ा मळते. कारण देवाला आपल गरज आप यापे ा जा त चांगल
माह त असते.
सुखाची कं मत
या माणसाला सुखाची कं मत ओळखता येतो तो भौ तक सुखा या मागे वत:ची फरफट क न घेणार नाह . बघा
वचार क न.
मत दशन
आयु यात अनेक वेळा आपण समोर या माणसाब ल मत दशन करत असतो. समोरचा माणूस जे हा थमच
आप याला भेटतो, ते हा या या बा य पाव न, देहबोल तून, या या कप यांव न आपण मनात या मनात
या या ब ल एक तमा तयार करतो व आपल प हल त या देतो.
ओळखणे
आपण जे हा हणतो क मी अमुक माणसाला ओळखतो. कधी वचार के ला आहे क याचा नेमका अथ काय ?
आपण कती ट के या माणसाला ओळखतो? या नाचे उ तर आ म व वासाने आपण देऊच शकत नाह ,
कारण ख या अथाने आपण याला ओळखतच नसतो. याची बाजू , याला आलेले अनुभव, याची जडण घडण
आप याला मा हत नसते.
समोर या माणसाची बाजू
आयु यात समोर या माणसाला सु ा बाजू असते याचे भान ठेवले, तर अनेक सम या नमाण होणार नाह त.
अनेक वेळा असा अनुभव येतो क आप या चुक साठ आपण चांगले वक ल असतो आ ण समोर या माणसा या
चुक साठ चांगले यायाधीश.
वसंवादाचे कारण
समोर याची बाजू वचारात घेतल जात नाह हेच तर वसंवादाचे मुख कारण असते.
सुधीर वै य
१४-१२-२०१७